yaaa, not one can understands me...and tak kan pernah ada yg akan faham.....

and sy lagi tak faham ape kah ini? apakah kesedihan ini... sesuatu telah mematang kan kita and matang kah kita dari pandangan org lain? i don know that, hak masing2 untuk menilai.....

sy betul2 tak paham dengan org sekeliling yang dekat mahupun jauh dgn sy pun sy masih tak faham apakah mereka betul2 ikhlas.....yaa ikhlas dari segi apa jua sekali pun...coz sy merasakan tiada yang betul2 ikhlas setakat ini dan sehingga ke hari ini.... terkadang diri ini terasa terhina dan tidak dihagai sama sekali....tidak ada sedikit pun untuk mempermain kan perasaan sesiapa....andd sy paling tak boleh nak terima if ada org cuba nak mempermain kan perasaan sy... sy paling pantang itu! sampai bila bila pun sy tidak akan menerima org yg mcm tu.. even, setiap malam sy memaafkan insan2 yg pernah buat sy terluka..dari hati yg ikhlas sy sudahpun maafkan mereka....yaa walaupun sudah memaafkan tapi amat sukar untuk melupakan......

btw, sy dah letih nak bekorban untuk sesiapa lagi selepas ini....diri sy milik sy, dan sy berhak.... tak perlu lah ada perkataan sanggup lagi...sememangnya sy dah tak sanggup!

sgt sukar mencari kebahgiaan sedangkan kita boleh cari kebahgiaan untuk org lain....dan kita dah korban kan kebahgiaan kita kepada org lain.... berbaloi kah itu???

terkadang sy tercari cari dan mencari cari dimana kah salah sy dan dimana kah silap sy sehingga mereka mereka tergamak melukakan hati sy....maybe sampai bila bila pun mereka tak kan pernah tahu yg sy terluka...and maybe mereka ingat sy sedang bahagia.... not me sayang! sy tak kan pernah bahagia selagi kamu tidak mengetahui nya....... Allah than know ~

buat masa ini dan saat ini.. yang lebih penting adalah keluarga sy. dan sy lebih mementing kan mereka dari org lain.... coz, mereka lah semangat sy dan tidak ada pada org lain untuk meraih kekuatan itu..... sy amat menyayagi mereka dunia & akhirat............