Salam ADILADHA kepada semua umat islam....
Aidiladha kali ni amat menyedihkan berbanding tahun lepas yang sgt meriah apabila berkumpul bersama keluarga trsayang.... tetapi sy tetap bersyukur kepada Allah kerana kmi masih bersatu walau ada yang jauh dimata....
berbulan bulan plan nak balik johor, dan beraya kat kelantan... tapi byk sangat penhalang...mcm la sy ni budak kecik yg diowg takut sgt nak bagi pergi...pelik tak? huhuhu.... kalau pergi bukan lah berseorangan..tapi ditemani kakak.... bila desakan halangan sgt kuat, ape bole buat... diam adalah jalan yg terbaik, daripada bertekak yg akan merosakan perhubungan harmoni..... =.=
Hahah! jgn gelak dulu ayu... dan jgn nak melatah atau menangis bila perkara yang kurang enak dah terjadi....huhuh! sy betul2 tercabar bila orang mencabar kesabaran sy....dan kesabaran sy ada batas nya.... dah lama sgt ni tak terkena penyakit yg org angap sawan! hahaaa... sape mula dulu??you ok, YOUUU!!!! ada org ckp ayu la konon...ayu nama je tu... huhu, even sy ni tak lah selembut gadis2 'Ayu' yg diluar sana...tapi sy menpunyai pendirian dan ketegasan seorg wnita.... walaupun time kecik2 dulu tak hairan lah org kata sy ni suka brkawan ngan budak lelaki je... mana tak nye, bila brkawan ngan budak pmpuan, ada jer yang balik rumah menangis...hahaa...siyes! tetibe jadi ingat time dulu2....amat nakal la kot!hahaaa..... sy masih ingat sy berlari lari bersama tiga orang abang sy kat luar rumah...jatuh sampai berdarah lutut...nangis kejap je then sambung main lagi....tak serik! hahaaa.... nsib la ada sorang kakak, kalau tak? haihh.....
siyes, rasa sedih dan sebak tetibe....peristiwa semalam tak kan sy lupekan smpai bila2....sangat sakit,terluka,terhiris....entah sampai bila akan sembuh....tak sangka manusia skrg sekejam ini...walaupun pernah berbuat baik yg tak pernah org lain buat tapi bg sy sungguh kejam...... =.=
semalaman tidur dgn airmata....mata ini sembak dan lesu akibat cry yg tak mahu behenti.... tak pernah sy rasa sedih sampai mcm ni dlm hidup..... bila waktu pagi kadaan kembali ok, dan sy pun dah letih nak mnangis...terus terlintas nak call my bro yg kini berada di kelantan...'balik beraya' rasa lega apabila meluahkan apa yg trbuku.....im not hve one's to understand me now... my mind is so werd.....
dan sy dah tak kisah apa orang nak kata.... yang penting sy tahu apa yang sy buat.... kebernaran akan terbukti......sy telahpun memaafkan orang yg telah melukakan hati sy...dan sy berdoa semoga beliau sedar akan kesilapan nya......aminnn ~~~ sedangkan nabi ampun kan umat apatah lagi kita sesama insan.........
No comments:
Post a Comment